“Cómo serei eu

cando non sexa eu? …..

…..

– prolongándome vivo cara a morte -”

Ángel González

“O primario na imaxe, a imaxe retiniana reconstruida pola lembranza. A imaxe secreta, a imaxe intercalada -¿interpolada?- polas palabras, polo sono, polo engano axial da novela persoal.

Cando xurde a Fotografía e comeza a espallarse como práctica social, nada máis hai a imaxe secreta, o visto, ademáis de, tamén, a imaxe convida da pintura -estamental e censurada-. O valor da Fotografía non é tal coma representación da realidade, senón polo que ela mesma revela da mirada, pois a imaxe retiniana pode ó cabo ser delatada por medio da Fotografía e deixar de ser secreta. “

Pep Paramos